Bitar og molar úr útgönguspám í Pennsylvaniu

Þó svo að kjörstöðum í Pennsylvaniu sé ekki lokað fyrr en klukkan eitt í nótt er þegar farið að birta mola úr útgönguspám í ríkinu. Hér eru nokkrir sem hafa verið birtir.

Þeir kjósendur sem eiga byssu eru líklegri til að kjósa Clinton eða 58% á móti 42% hjá Obama.

Þeir kjósendur sem sækja kirkju vikulega eða oftar eru einnig líklegri til að kjósa Clinton eða 59% á móti 41% hjá Obama.

Og skúbbið hjá Mogganum var :

One out of every seven Democratic party voters was not registered as a Democrat at the beginning of the year, and 60 percent of them cast their ballot for Obama, according to the exit polls

Þar fyrir utan eru þetta bara fastir liðir eins og venjulega. Svartir kjósendur velja Obama (92-8 honum í vil), eldri kjósendur velja Clinton (61-39 henni í vil) og hvítir karlar í Pennsylvaniu kjósa Clinton frekar en Obama (55-45 henni í vil).

Annars verður Clinton að vinna með meira en 5% mun ætli hún sér að eiga veikasta möguleika á að hljóta útnefningu flokksins sem forsetaframbjóðandi hans í haust. Sumir segja að munurinn verði að vera yfir 10% henni í vil en eftir því sem Obama sótti á hana í skoðanakönnunum lækkaði settur þröskuldur aðeins.

Og svona í lokin er hægt að minnast á það að samkvæmt útgönguspám búast kjósendur sjálfir við því að Obama vinni eða 54% þeirra á meðan 43% kjósenda telja að Clinton vinni í kvöld.

Það held ég.

Kappræðurnar í gær og stuðningsyfirlýsingar

Þær voru ekki uppá marga fiska kappræður Obama og Clinton í gærkvöldi, voru eiginlega hálfgerður sirkus. Það sáu þáttastjórnendur ABC algjörlega um og eyðilögðu í raun alla umræðu um það sem máli skipti í baráttunni nú þegar þetta langa hlé í prófkjörunum er senn á enda. Þrátt fyrir það stóð Obama sig örlítið betur ef eitthvað er en það er algjörlega á skjön við það sem RÚV segir í sínum fréttum af kappræðunum.

En hér má sjá stutt myndband þar um hvernig Obama svarar fyrir kappræðurnar.

Þetta er það besta sem ég hef séð til hans í nokkrar vikur held ég bara. Þar á ofan slappast Clinton með hverjum deginum sem líður og þrátt fyrir að ég telji hana ákaflega frambærilegan stjórnmálamann þá tel ég að hún hafi mætt ofjarli sínum í þessari baráttu og eigi að láta gott heita eftir prófkjörið á þriðjudaginn kemur.

Annars er Obama iðinn við að bæta við sig stuðningsmönnum þessa dagana. Þar má meðal annars telja stjórnarformann Pittsburg Steelers, Dan Rooney að ógleymdum "The Boss" Bruce Springsteen. 

Að auki hafa blöðin "Pittsburgh Post-Gazette, Philadelphia Daily News og The Morning Call" lýst yfir stuðningi við Obama.  Í þeim segir meðal annars:

Sen. Obama has captured much of the nation’s imagination for a reason. He offers real change, a vision of an America that can move past not only racial tensions but also the political partisanship that has so bedeviled it

As New Mexico Gov. Bill Richardson has said, Obama is a once-in-a-lifetime candidate who has the skill and eloquence to help us raise our eyes and our aspirations beyond individual, personal concerns, beyond religion or region or race or gender, beyond our well-founded fears to a shared destiny

........ and most important for the Democratic Party at this moment in history, there is Sen. Obama’s ability to inspire

Þetta er honum ákaflega mikilvægt í baráttu hans í vikunni sem nú er fram að prófkjörinu í Pennsylvaníu.

Annars sýna flestar skoðanakannanir Clinton með 3-7 % forskot á Obama í Pennsylvaniu þannig að það er ekki svo mikill munur á þeim að virðist.

Helsta afleiðing brottfarar Penn úr liði Clinton

Aðalfréttir síðustu viku í prófkjörsslag Demókrata var brottrekstur Mark Penn sem yfirmanns hernaðarbragða baráttu Clintons. Því voru gerð ágæt skil í miðlum vestan hafs og að einhverju leyti hér á landi einnig.

Hann er reyndar enn í liði Clinton bara með annan starfstitil og mun minni áhrif en áður. Sem betur fer segja margir á meðan aðrir segja að það sé skandall að hann sé innanborðs ennþá.

En maðurinn sem tók við af honum, Geoff Garin, virðist vera svolítið á annan veg en fyrirrennarinn og virðist að einhverju leyti skjóta stoðum undir þá kenningu að Mark Penn sé hálmstrá Clintons til að hætta í slagnum. Nú geti hún farið og kennt honum alfarið um tap sitt fyrir Obama. Garin virðist gefa mönnum von um að lok baráttunnar geti verið í friði og einingu.

But his genial relationships throughout the party may offer some reassurance that the endgame of the nomination fight will not prove as damaging to Democratic hopes in the fall as some have feared.

Og hann sjálfur gefur svo sem væntingar í þá átt einnig.

“I don’t want there to be a thermonuclear climax,” he said. “Senator Clinton is committed to having a united Democratic Party at the end of this process. Senator Obama is committed to having a united Democratic Party at the end of this process. And we will have a united Democratic Party at the end of this process.”

Ef að svo verður þá hafa Demókratar grætt á baráttunni.

Tíska ráðamanna í dag

Það virðist vera orðin tíska ráðamanna á Íslandi í dag að geta ekki tjáð sig því þá verði þeir vanhæfir til umfjöllunar um mál í framhaldinu.

Bull og vitleysa. Ef þessu er svona orðið farið þá eru menn í ferð án fyrirheits, ekkert annað.

Menn eiga að hafa sýn og stefnu á mál og vinna þau síðan út frá rökum.

Og hvar byrjar þetta vanhæfismat þá? Er það þegar menn taka við völdum eða má fara aftur til þeirra tíma þegar allt var látið flakka um allt án valda?

Þetta er undankomuleið sem á ekki að vera til.

Ungur temur !

Kosningabarátta Demokrata hefur verið löng og ströng fyrir utan að vera nánast óútreiknanleg fram að þessu.

Eitt af því sem hefur þó verið gegnumgangandi (sem og nokkur önnur atriði einnig) er að Clinton hefur haft yfirhöndina á móti Obama meðal kjósenda eldri en 45 ára. Á móti hefur Obama síðan haft nokkuð gott forskot meðal kjósenda yngri en 30 ára.

Þetta virkar Obama í vil því máttur barna á foreldra sína í kosningabaráttunni er það mikill að þau fá foreldrana til að kjósa Obama fram yfir Clinton og jafnvel til að skipta um flokksskráningu ef svo ber undir.

For some waffling primary voters, the relentless push by their children was good enough reason to capitulate. Eager to encourage their offspring’s latest enthusiasm, they have been willing to toss up their hands and vote for Mr. Obama, if only to impress their children

Jafnvel sjóaðir stjórnmálamenn láta sér segjast vegna barna sinna.

But even politicians are mentioning the persuasiveness of their children, either in earnest or as political cover, as a factor in their Obama endorsements.

That list of Democrats includes Senator Bob Casey of Pennsylvania, Gov. Jim Doyle of Wisconsin, Senator Claire McCaskill of Missouri, Gov. Kathleen Sebelius of Kansas and Senator Amy Klobuchar of Minnesota

Og hvað ætli geti legið að baki?

For many parents, this campaign season also feels like a fond flashback: in their children’s unvarnished idealism, many see a resurrection of their own youthful political passions

Það er samt deginum ljósara að með framboði sínu og framgöngu, hefur Obama vakið til lífsins sem þátttakendur í lýðræðinu, heilan herskara ungra kjósenda. Það er vel.

Það er því ekki lengur ungur sem nemur heldur gamall.

Afvopnun dagsins

Það er alveg á tæru að afvopnun dagsins átti sér stað í hádegisfréttum RÚV í dag.

Fréttamaður spurði talsmann bifreiðastjóra, sem voru í mótmælaaðgerðum við ráðuneyti, út í hvort aðgerðir þeirra væru ekki ólöglegar. Svarið sem kom var beinskeytt í þá veru að forsætisráðherra væri sá eini sem væri með sektarmiða á bílnum sínum og þar með var málið afgreitt þrátt fyrir að ljóst væri að það hefði átt að sauma að manninum fyrir að vera með þann óskunda að stunda ólöglegt athæfi á götum bæjarins.

Verulega broslegt svo ekki sé meira sagt þrátt fyrir að ráðherrum sé ekki skemmt þessa dagana enda verulega saumað að þeim á vígstöðvum flutninga.

Múskó fréttir um mótmæli

Það hlaut auðvitað að koma að því að fréttamenn reyndu að setja fram vinkil á mótmæli bílstjóra sem ætti að koma þeim í koll.

Það að jeppaklúbbsmenn og vörubílstjórar fái afslátt af bensín- og olíuviðskiptum sínum finnst mér algjört aukaatriði í umfjöllun um mótmælin.

Það væri frekar sjálfstætt fréttaefni fyrir frambærilegan rannsóknarblaðamann.

Og í leiðinni mætti skoða afsláttarkjör í heild sinni.

Hvað fá til dæmis  byggingaverktakar í afslátt af efni sem almenningur fær ekki og þar fram eftir götunum.

Eldsneytisverð hefur líka hækkað hjá afsláttarhópunum nefnilega og jafnvel meira hlutfallslega því líklega hefur krónutöluafslátturinn haldið sér og þar með rýrnað. Mér finnst því að menn eigi að finna sér aðrar ástæður fyrir því að vera á móti þessum mótmælum en þessa.

Það held ég.

Obama og Al Gore

Það hefur aðeins verið minnst á Al Gore (er hann ekki annars að verða einn hinna frægu Íslandsvina?) í prófkjörsbaráttunni vestan hafs.

Það nýjasta í því er að Barack Obama segir það koma vel til greina að hann hafi Gore í ríkisstjórn sinni verði hann kjörinn forseti í haust. Umhverfismál yrðu þá á könnu Gore en hann skartar jú Nóbel vegna umhverfisbaráttu sinnar er það ekki?

Svo er það stóra málið úr baráttunni í dag. Það er nefnilega búið að panta hótelherbergi í Denver fyrir kjörmenn (a.m.k. einhverja þeirra) Flórida ríkis þegar landsfundur Demókrataflokksins verður haldinn í haust.

You would not believe the importance of having a hotel,” said Representative Corrine Brown, D-Jacksonville. Florida Democrats now can move ahead with planning to attend the August convention

Sem sagt, tímamótaákvörðun varðandi kjörgengi þessara fulltrúa á landsfundinum.

Það reynir verulega á Howard Dean, framkvæmdastjóra flokksins í þeim aðstæðum sem nú eru uppi í forvali Demókrata og sumum finnst hann ekki alveg hafa næga vigt til að leysa málin svo vel sé.

Tilvitnun dagsins er síðan sú að það sé ekkert óeðliegra að sjá stórt, feitt, loðið og bleikt svín á sjónvarpsskjánum heldur en fréttalesara og fréttamenn FOX news þar. Þetta var sagt í tilefni komu fyrrgreinds svíns á skjáinn á FOX vegna Pork report day. Tek undir það enda fer um mann hrollur eftir tveggja mínútna áhorf.

Strúturinn á efnahagsmálin

Maður sér ekki betur en ríkisstjórn taki bara strútinn á efnahagsmálin. Höfuð og hugsun á kaf í sandinn og heyri hvorki né sjái og þaðan af síður geri eitthvað.

Það er helvítlegt.

Nema þá kannski það sé verið að vinna í lántöku til að dæla peningum í bankana.

Og svo auðvitað hækkun launa til handa öryrkja og aldraðra sem er víst meira en nóg af því að engir aðrir fengu hækkun um áramót. Það er reyndar ekki alls kostar rétt með farið hjá félagsmálaráðherranum.

Þar fyrir utan er félagsmálaráðherrann sá ráðherra ríkisstjórnarinnar sem veldur mér hvað mestum vonbrigðum. Heyrist varla í né sést til hennar Jóhönnu eins og hún lét reyndar hátt fyrir ekki mörgum mánuðum. Hún virðist vera orðin þægari í taumi, líklega til að missa ekki stólinn.

Prófkjörssagan endalausa

Prófkjörsbarátta þeirra Obama og Clinton er eiginlega miklu meira en hálftíma of löng bíómynd, þetta er orðin sagan endalausa. Og á meðan hún er enn í gangi er enginn tími aflögu til að undirbúa fyrir alvöru kosningabaráttu haustsins.

Þá fær John McCain einnig á meðan alveg ágætis tíma til að undirbúa sig fyrir baráttu haustsins auk þess sem hann fær ákaflega þægilega meðhöndlun margra fjölmiðla þegar Obama og Clinton eru tekin í gegn.

Annars finnst mér þessi grein Eugene Robinson um það vera ágæt. Af hverju fær John McCain að vera í friði fyrir fjölmiðlum með þá stefnu sína að fylgja stefnu Bush varðandi Íraksstríðið út í einskismannsland.

If Democrats are going to take several more months to settle on a presidential nominee, they had better find some way to stop giving John McCain a free ride on Iraq. He should have to explain why he wants to keep us on George Bush's long, winding path to nowhere

Þetta gerist á meðan Repúblikanar voru að undirbúa sig í þeim áróðri að Íraksstríðið væri svo gott sem búið og ástandið þar orðið nánast bærilegt. En svo komu auðvitað atburðir síðustu vikna og settu smá strik í reikninginn með það.