Hvað gengur manninum til?

Mér finnst það athyglisvert nú, þegar mikið liggur við í stjórn landsins, hvernig tíma alþingismanna er varið. Karpið, sem fjallað var um í fjölmiðlum í gær virðist því miður vera nokkurs ráðandi og þá hlýtur að mega segja að það standi þarfari atriðum fyrir þrifum.

Mál eru misjafnlega aðkallandi, svoleiðis er það nú bara, hvort sem mönnum líkar betur eða verr. Og það getur verið athyglisvert að skoða hvað verið er að sýsla með á Alþingi, ferli mála og síðan það sem oftast ratar í fjölmiðla, nefnilega fyrirspurnatímana.

Hér gefur að líta fyrirspurn frá Kristjáni Þór Júlíussyni um þróun efnahagsmála.

    1.      Hver hefur þróunin verið á eftirfarandi sviðum á árunum 1991–2009:
                a.      hagvexti,
                b.      vergri landsframleiðslu, og
                c.      kaupmætti?
        Óskað er eftir að upplýsingar séu birtar fyrir hvert ár, í heild og á íbúa og umreiknað á föstu verðlagi í febrúar 2009.
    2.      Hvernig hafa á sama tíma þróast:
                a.      útgjöld ríkisins til heilbrigðisþjónustu,
                b.      útgjöld til menntamála, og
                c.      framlög til rannsókna og nýsköpunar?
    3.      Hvert hefur atvinnuleysi og atvinnuþátttaka verið á árunum 1991–2009? Óskað er eftir að upplýsingar séu birtar fyrir hvert ár og tilgreint hvaða skilgreining sé notuð við mælinguna.
    4.      Hver hefur þróunin verið á sömu sviðum og sama tímabili í Svíþjóð, Noregi, Danmörku, Finnlandi og á Kúbu? Óskað er eftir að tölulegar upplýsingar verði á föstu verðlagi og umreiknaðar á íbúa.

Fyrir það fyrsta er tímabilið áhugavert. Stjórnartíð Sjálfstæðisflokksins. Er þingmaðurinn að láta vinna þarna fyrir sig kosningabaráttuplagg fyrir flokkinn sinn? Þykist hann vita jafnvel niðurstöðuna? Ef svo væri er um grófa misnotkun tíma að ræða, tíma sem væri betur varið í að taka höndum saman um að komast uppúr núverandi hjólförum.

Hitt athyglisverða atriðið er svo auðvitað Kúba. Af hverju í ósköpum er samanburður við Kúbu. Er hann að bera nýjan fjármálaráðherra við Castró? Það er það lógískasta sem ég get séð í því.

En hvernig væri nú, drengir að koma sér almennilega að verki frekar en að standa í þessu?