Palin hæfust af þeim sem til greina komu?

Val McCain á varaforsetaefni sínu hefur aftur sett Repúblikana í varnarstöðu eftir annars ágætan ágústmánuð.

Félagar hans í flokknum hafa átt erfitt með að svara fyrir valið og eintómir útúrsnúningar verið reyndir til að sleppa frá einföldum en áleitnum og beittum spurningum.

Aðalspurning dagsins hefur verið hvort Palin sé hæfasti Repúblikaninn af þeim sem til greina komu til að fara í þetta starf. Því hefur enginn Repúblikani getað svara hreint út og síðan hlaupið á milli þess að það sé bara spurningin um forsetaefnin og þess að allur pakkinn skipti máli.

Það sem þetta hefur einnig gert er að draga aldur McCain af fullum krafti inn í baráttuna og þar með hæfi Palin frá degi eitt.

Þetta val hans kemur kannsi til með að friða hægri væng flokksins en að það dragi í stríðum straumum kjósendur Clinton í forvali Demókrata til hans eða konur almennt eru hálgferðir draumórar.

Svo eru tálbeiturnar hans tvær ekki par sáttar með framvinduna.

Og ofafn í allt þetta kemur síðan Gustav.

Genginn öðlingur

Nú er maður staddur í Skagafirði í huganum, það verður að vera í huganum því allt of langt er maður í burtu þaðan akkúrat núna.

Það er héraðshátíð Framsóknarmanna og það er sko nóg af þeim í Skagafirðinum því betur. En það sem mér finnst vera best við hæfi á þessari skemmtun í kvöld að það er sérstaklega minnst gengins öðlings í sveit vaskra Skagfirðinga síðustu aldar, Guttorm Óskarsson. Hann vann ómetanlegt starf fyrir Framsóknarflokkinn, Kaupfélagið og ekki síður héraðið á sinni löngu starfsævi. Maður sem treystandi var á, þeir mættu vera fleiri í dag eins og Guttormur. Það var ekki sérstaklega hugsað um sig sjálfan heldur heildina.

Ég man eftir Guttormi í Kaupfélagskontórnum í mörgum ferðum, bæði með föður mínum og einn en alltaf var Guttormur boðinn og búinn í starfi sínu. Ein ferðin er sérstaklega minnisstæð. Þá fór ég með pabba að taka út pening á kontórnum á eftri hæð Gránu. Ég fékk að halda á seðlunum út úr húsi og af rjálni taldi ég þá. Það kom fát á mig því það stemmdi ekki við það sem átti að vera og við fórum aftur upp. Jú það var rétt að það vantaði en úr því var leyst strax án vandkvæða en leiður var Guttormur yfir hlutunum.

En öðlingssemin gengur í ættir veit ég fyrir víst því dóttir Guttorms er gift inn í ættina og þar er sama sagan uppi á teningnum og áfram reyndar. Alveg til fyrirmyndar.

Það er við hæfi að minnast þeirra sem skara fram úr þó þeir séu ekki alltaf sýnilegastir. Þess vegna er ég sérstaklega ánægður með héraðshátið Framsóknarmanna í Skagafirði í kvöld.

Svo skemmir það aldrei að hafa Álftagerðisbræður og Geirmund.

Var McCain fíflaður í þetta?

Ævintýralegur endir á vali McCain á varaforsetaefni sínu. Hún var reyndar komin í umræðuna en var einhvernveginn aldrei talin koma til greina enda telja fjölmiðlar valið koma á óvart og sé ákaflega áhættusamt.

En hvers vegna segi ég fíflaður? Jú þetta byrjar með einni síðu á netinu. Strákur sem leist ekki á þá sem nefndir voru til sögunnar og rannsakaði markaðinn á eigin spýtur og endaði með nafn Palin.

Þetta breiddist síðan út um netið en fór aldrei neitt sérstaklega hátt þannig séð en endaði svona. Það er í raun svolítið sniðugt að blogospherið hafi valið varaforsetaefni Repúblikana.

Það var sem sagt búið að keyra tiltölulega öfluga baráttu fyrir hana á netinu eins og youtube, facebook (hér líka) og myspace.

Adam Brickley heitir kappinn sem kom þessu af stað og síðan hans er alveg hreint út sagt mögnuð. Gríðarlega mikil vinna í henni, öflug heimildarvinna á öllum vígstöðvum.

Ég held að McCain ætti að fá hann í vinnu hjá sér fram yfir kosningar, það er öruggt að það myndi ekki skaða baráttuna fyrir honum. En aðdragandinn gerir mann hálf orðlausan.

Þrátt fyrir þetta held ég mig við það að þetta eigi eftir að koma í bakið á McCain.

Þetta á eftir að koma í bakið á honum

Ferskt val á varaforsetaefni hjá McCain í dag. Kona alla leið frá Alaska (ég var einmitt að byrja á tölfræðivinnslu á Alaska í dag).

En þetta á eftir að koma í bakið á honum og falla í grýtta jörð meðal sumra. Að auki slær þetta nokkuð á hans eigin vopn en gefur ekki mikla möguleika á vinnslu til baka.

En hugsunin á bakvið þetta val er skýr þó að hún gangi ekki fyllilega upp.

Breytt nálgun Obama

Mér fannst ræðan hjá Obama vera góð, eiginlega mjög góð. Ég er ánægður með hvernig hún slær örlítið öðruvísi tóna en áður.

Það er gefið meira kjöt á beinin en verið hefur. Það var svarað skýrar og fastar fyrir sig en verið hefur og það var lagt út frá því að færa hann nær fjöldanum ef svo mætti segja.

Auðvitað var ekki hjá því komist að tengja sig við söguna á 45 ára afmælisdegi hinnar frægu ræðu Martin Luther King en það var vel frá því komist. Þrátt fyrir að vera fyrsti blökkumaðurinn sem hlýtur útnefningu hjá öðrum stóra flokknum þá er hann annað og miklu meira en "bara" blökkumaður í forsetaframboði. Um leið stendur hann samt svo nærri réttindabaráttu blökkumanna, sem ekki sáu fyrir sér þennan möguleika þegar þeir voru í baráttu fyrir grundvallar mannréttindum. Og það er ekki svo langt síðan.

Annars er gaman að sjá hvernig tengsl og samanburður er alltaf ofarlega hjá Bandaríkjamönnum. Það er nefnilega svo að Obama og framboð hans eru borin saman við J F Kennedy og menn eru líka búnir að finna bein tengsl þar á milli. Einn ræðuskrifari Obama var nefnilega í sex ár í vinnu hjá ræðuskrifara Kenndy þegar sá síðarnefndi var að skrifa endurminningar sínar. Sá gamli, sem skrifaði útnefningaræðu Kennedy á sínum tíma var bara sáttur með ræðu Obama. Gaf henni A+ í einkunn meira að segja.

"McCain er ekki sama, hann bara veit ekki" er lína kvöldsins.

Héðan í frá verður spiluð sókn af hálfu Demókrata, á öllum vígstöðvum kosningabaráttunnar.

Skrýtin frétt

Hún er hálf skrýtin fréttin á visir.is um brúarbyggingu Dana yfir Kattegat. Það er helst á fréttinni að skilja að brúin, sem hætt er við að byggja, ætti að vera yfir til Svíþjóðar.

Danir hafa lagt á hilluna áætlanir um að byggja brú yfir Kattegat, sundið á milli Danmerkur og Svíþjóðar.

Í dag ganga ferjur milli  Fredrikshavn á Skagen og Gautaborgar í Austur-Svíþjóð.  Einnig á milli Helsingjaeyrar í Danmörku og Helsingjaborgar í Svíþjóð.

Málið er bara að það er verið að tala um brú á milli Jótlands og Sjálands, aðallega til að stytta ferðatímann milli Árósa og Kaupmannahafnar að því að manni skilst (eða þannig hefur þetta verið sett upp en auðvitað styttist ferðatíminn milli norður Jótlands og Kaupmannahafnar í sama skrefinu).

Það er ekki bara verðið á brúnni sem menn setja fyrir sig, menn vilja sjá framar í forgangsröðinni lausnir á umferðarvandamálum í og við Kaupmannahöfn. Dýrasta útgáfan myndi kosta 2.200 milljarða en ef sú ódýrasta, sem kostar um 1.600 milljarða, yrði valin þá er talað um að úr ríkissjóði þyrfti að greiða helming en hinn helmingurinn kæmi í gegnum veggjald.

En íslenska útgáfan af þessari frétt er slök í meira lagi verður að segjast.

Full grimmt fyrir minn smekk

Ein af sterkari fréttum liðinnar viku hér í Danmörku var af fóstureyðingu hjá ungri konu. Það er svo sem ekkert nýtt að menn hafi misjafnar skoðanir á fóstureyðingum, jafnt hér sem annars staðar.

Ég hélt í fyrstu að málið snérist um að hve ströng mörgum finnst fóstureyðingarlögin vera og tími kominn á heildarendurskoðun þeirra, en svo var ekki nema að hluta. Málið var að konan hafði farið í fóstureyðingu til Englands eftir að í ljós kom að fóstrið var með fötlun. Hún var þá einnig komin lengra á meðgöngunni en lög leyfa fóstureyðingu á hér í landi. Þó er hægt að fá leyfi í undantekningartilfellum ef aðstæður eru fyrir hendi.

Málið er að fötlun fóstursins var að það vantaði annan framhandlegg á það og það var parinu næg ástæða til fóstureyðingarinnar.

Hun fik ved ultralydsscanningen i 20. uge besked på, at hendes barn manglede en underarm, og efter grundige overvejelser besluttede hun sammen med sin kæreste, at hun ville have en abort.

Og eftir að hafa fengið synjun um undanþágu þá fóru þau hreinlega til Englands og fengu aðgerðina framkvæmda þar. Nú er þetta mál komið til dómstóla og væntanlega mikla umfjöllun á næstu vikum.

Ég er í sjálfu sér ekki á móti fóstureyðingum ef fullar ástæður eru til en þarna finnst mér parið hafa gengið allt of langt og í raun ekki haft neinar gildar ástæður fyrir gjörningi sínum.

Fréttir eða ekki?

Mér finnst það skrýtið að fjölmiðlar telji það vera fyrirsagnarvert að Bill Clinton (og Hilary) styðji Obama. Það eru í sjálfu sér ekki fréttir að þau styðji hann.

Það sem eru aftur á móti fréttir er hvernig stuðningur þeirra við hann er framreiddur og það er fyrirsagnarvert.

Bill komst nefnilega vel frá sinni ræðu á flokksþinginu í gær með skýrum og nákvæmum stuðningsorðum þar sem Obama var mærður á réttan hátt fyrir komandi kosningabaráttu. Hilary var laus við það í fyrrakvöld. Samt vantaði einhvern neista hjá Bill, líkt og Hilary. Það er áhyggjuefni Demókrata.

Að skyggnast undir yfirborðið og skýra hlutina er betri fréttamennska flöt frásagnagleði hraðans án innihalds.

Þetta var eitthvað meira í áttina hjá Clinton

Það var nú fallega gert hjá Clinton að leggja það til að "Roll Call" yrði hætt og Obama yrði útnefndur með lófataki og látum.

En auðvitað var þetta ósköp venjulegt pólitískt leikrit, tilkomumikið en leikrit engu að síður.

Eitt stendur þó uppúr. Atriðið virðist við fyrstu sýn vera vel æft af báðum aðilum og það er það sem mestu máli skiptir.

Ég er búinn að fá smá bjartsýni til baka sem ég missti við ræðu Clinton í gær.

Vonbrigði

Ég varð fyrir gríðarlegum vonbrigðum með ræðu Hilary Clinton í gær. Ég hafði búist við svo miklu meiru af hennar hálfu við að sameina Demókrata að baki Obama fyrir kosningarnar í haust. Það var ekki endilega að það vantaði mikið uppá orðin í ræðunni heldur miklu frekar að það vantaði ákafann og einlægnina, að vilja virkilega komast yfir baráttu þeirra síðustu átján mánuði og horfa fram á við.

Ræða Clinton hefur aftur á móti fengið ágæta dóma vestan hafs og henni hrósað fyrir hvernig hún leggur sitt lóð á vogarskál sameiningar flokksmanna.

She did her part with a powerful address that cast the differences between herself and Barack Obama as minor when compared to what is at stake in the election. Clinton also scolded those among her supporters who insisted that they simply could not bring themselves to support the Illinois senator in the fall.

Clinton seemed at times more comfortable in her role as a surrogate than she did as a candidate; rather than selling herself to voters, Clinton was able to advocate for her ideas.

Whether or not Clinton's speech is the start of a broader movement by her supporters into Obama's camp, it's hard to imagine that the New York senator could have done much more for her colleague from Illinois than she did tonight.

Aftur á móti eru fréttaskýrendur utan Bandaríkjanna (nema Íslandi held ég) sem og nytimes frekar á því að eitthvað hafi vantað uppá hjá henni. Hún sneiddi algjörlega hjá því að styðja í raun við Obama, fyrir utan sjálfgefnar setningar um stuðning sinn við hann.

Og ofan á þetta allt saman, þegar flokkurinn þarf á því að halda að topparnir sýni gott fordæmi, þá verður Bill Clinton ekki viðstaddur útnefningarræðu Obama á fimmtudagskvöldið. Eitthvað sem er algjörlega óþarft fyrir hann að gera og gefur eingöngu andstæðingum skotfæri.

Ég er eiginlega hálf sorgmæddur á glötuðu tækifæri í kosningabaráttunni.

Ræða Michelle Obama var miklu betri.